یادداشت‌ها
نوشته‌هایی را که نگارنده از وقایع روز و اتفاق‌ها و مشاهداتی که تجربه می‌کند و می‌نویسد؛ یادداشت می‌گویند.
زمانی که نویسنده تجربه‌های خود را روی کاغذ، به‌صورت یادداشت می‌نگارد؛ آن‌ها را ماندگار می‌کند. وقتی لحظه‌ها را به‌صورت گاه‌شمار روزانه ثبت می‌کند و با فاصله زمانی به سراغ آن‌ها برمی‌گردد، درس‌های زیادی می‌گیرد.
اکثر نویسنده‌ها در ابتدای کار خود، به یادداشت‌نویسی روی می‌آورند؛ این کار مهارت آن‌ها را در جمله‌بندی و نوشتن وقایع روزانه بیشتر می‌کند. بسیاری از نویسنده‌های قَدر، یادداشت‌نویسی را جزئی از برنامه‌های نوشتن خود قرار داده‌اند و از آثار خوب آن‌ها به حساب می‌آیند. به طور مثال ست‌گادین یکی از این نویسنده‌هاست که هر روز یادداشتی منتشر می‌کند.
محمود دولت‌آبادی هم کتاب «نون نوشتن» خود را با مجموعه یادداشت‌های روزانه خود به مدّت پانزده سال نوشته است. او هدف خود را از نوشتن این کتاب «آن‌که خود بدانم در چه گاه چه می‌اندیشیده‌ام و شما نیز اگر خواستید بدانید» بیان کرده است.
یادداشت‌نویسی به ما می‌آموزد که از لحظه‌های زندگی به‌درستی استفاده کنیم. وقتی تصمیم می‌گیریم هرآن‌چه را که می‌گذرانیم، بنویسم؛ تلاش برای پربار‌کردن روزهای خود می‌کنیم.
این نوع نوشتن، نگاه ما را نسبت به اطراف و محیط و جامعه‌ای که در آن زندگی می‌کنیم، دقیق‌تر می‌کند و باعث می‌شود که از حوادث روز جامعه با‌خبر شویم و از قوّه تفکر و تخیل خود بیشتر بهره ببریم.
در یادداشت‌نویسی وقایع روزانه خود را با جزئیات کامل بیان می‌کنیم. خیلی وقت‌ها اتفاقات بدی را که در طول روز تجربه کرده‌ایم، به وسیله همین نوشتن به‌صورت یادداشت‌روزانه قابل تحمل می‌کنیم.
یادداشت‌نویسی ما را برای نویسنده‌ای خوب شدن، کمک می‌کند.
کتابی که در لینک زیر گذاشته‌ام؛ مجموعه‌ای از یادداشت‌های روزانه‌ام است.
لطفن برای دانلود آن روی نوشته «دریافت کتاب من» کلیک کنید.