استفاده درست از فرصت‌ها در زمان خود باعث پیشرفت به‌موقع و آرامش بیشتر می‌شود. گاهی فکر اینکه تا آخر عمر فرصت تغییر و رشد داشتن ما را منفعل کرده، کارها را عقب می‌اندازیم.
غنیمتشمردن فرصت‌ها بهترین راه‌حل برای درست زیستن است.
به نظر من رجوع و به گفت‌وگو نشستن با خود، بهترین راه شناخت ضعف‌ها و تقویت نقاط قوت است. من با این‌کار گاه‌وبی‌گاه خودم را بازبینی می‌کنم. بهترین ایده‌ها و راهکارها را در این مواقع بهدست آورده‌ام.
مکالمه با خود و مورد سوال قراردادن ما را به فکر وا می‌دارد؛ چه بسا این دستاورد در گفت‌وگو با هیچ کسی عایدمان نشود.
باورها نقش پررنگی در زندگی دارند. گاهی تجربه هم باعث تثبیت این باورها دارد.
باورها اگر درست و مفید باشند، می‌توانند باعث رشد ما شوند کما اینکه باور اشتباه هم لذت درست زیستن را از ما می‌گیرد.
محدودیت‌ها و موانع رشد همیشه بر سر راه زنان وجود داشته است. زمانی که زن از حضور در اجتماع و برابری حقوق انسانی رانده شد، سلطه‌پذیر شد و ساکت.
جامعه و خانواده و دین دست‌وبال او را برای خودش‌بودن بست و در اسارت ماند.
راه رهایی از این بند آگاهی است و کسب دانش و رشد درونی.
همه ما در زندگی رویایی داریم.
من هم رویاییداشتم که آن‌را سبز می‌پنداشتم. سال‌ها در آن غوطه خوردم. تا اینکه به کمک نوشتن تحولی در من ایجاد شد.
متوجه شدم که تصوری اشتباه بیش نبود.
دیدن چهره فقر درجامعه رنج را دوچندان می‌کند. وقتی بهمراکز درمانی رجوع می‌کنیم این موضوع را بیشتر مشاهده و درک می‌کنیم. فقر روی تمام زوایای زندگی آدم تاثیر منفی می‌گذارد؛ علل‌الخصوص روی احساس ارزش‌مندی افراد.
نوشتن در زندگی من نقش پررنگی داشته و دارد. من را از ورطه انجمادفکری دور کرد. به زندگیم نظم بخشید و راهنمای صادق و بی‌دریغی شد که راه درست زیستن را به من آموخت. نمی‌خواهم بهانه‌ها برای ننوشتن سرراهم سبز شوند. تمام موانع را از سر راه برمی‌دارم.
همه ما دارای درون متفاوتی هستیم. گاهی زبانِ‌بدن و گاه نوشته‌های ما آینه این دنیای‌مان می‌شود. همین محدوده است که مسیر زندگی ما را می‌سازد.
می‌توانیم انتخاب‌گر شیوه زیستن خود باشیم.
