تصوری اشتباه
همه ما در زندگی رویایی داریم.
من هم رویاییداشتم که آن‌را سبز می‌پنداشتم. سال‌ها در آن غوطه خوردم. تا این‌که به کمک نوشتن تحولی در من ایجاد شد.
متوجه شدم که تصوری اشتباه بیش نبود.
رنجی دوچندان
دیدن چهره فقر درجامعه رنج را دوچندان می‌کند. وقتی بهمراکز درمانی رجوع می‌کنیم این موضوع را بیشتر مشاهده و درک می‌کنیم. فقر روی تمام زوایای زندگی آدم تاثیر منفی می‌گذارد؛ علل‌الخصوص روی احساس ارزش‌مندی افراد.
نوشتن و نقش آن در زندگیم
نوشتن در زندگی من نقش پررنگی داشته و دارد. من را از ورطه انجمادفکری دور کرد. به زندگیم نظم بخشید و راهنمای صادق و بی‌دریغی شد که راه درست زیستن را به من آموخت. نمی‌خواهم بهانه‌ها برای ننوشتن سرراهم سبز شوند. تمام موانع را از سر راه برمی‌دارم.
خاطرات غبار گرفته
غم بر صورت زیبایش سایه انداخته، آرام بود. در جمع بود و تنها. دست‌ها حلقه‌شده دور زانو. موها پریشان به این‌سو و آن‌سو. لبخندی بر لبانش نقش بست و
به فرزندم
کودک من! دوست دارم لحظه‌ای به عالم خیالت سر بزنم. این‌که می‌گویم کودک من، دلیلش این نیست که تو بزرگ‌نشده و هنوز در مرحله کودکی هستی. نه. حسی است
دنیای متفاوت درون
همه ما دارای درون متفاوتی هستیم. گاهی زبانِ‌بدن و گاه نوشته‌های ما آینه این دنیای‌مان می‌شود. همین محدوده است که مسیر زندگی ما را می‌سازد.
می‌توانیم انتخاب‌گر شیوه زیستن خود باشیم.
آرشیو نوشته‌ها
دسته‌ها
- توسعه فردی (۱۸)
- تولید محتوا (۱۱)
- جمله‌نویسی (۱)
- داستان کوتاه (۲)
- داستانک (۱)
- دسته‌بندی نشده (۳۶)
- زنان (۱۴)
- شعر (۱)
- لایو (۴)
- محرومیت زنان ایرانی از ورزش بدن سازی (۱)
- مشاهدات (۳۳)
- مقاله (۱۰)
- یادداشت‌های من (۴۵)
آخرین دیدگاه‌ها