زنان وقتی که در قبال دریافت حق خود با موانعی روبرو شوند، خشمگین میشوند. خیلی وقتها این مانعها اعضای خانواده زن یا فامیل هستند. همچنین ممکن است این خشم زمانی در ما زنان بهوجود آید که به خواستههایمان نرسیده باشیم.
همیشه زنان بهخاطر ابراز خشم خود، مورد نکوهش قرار میگیرند. این سرزنش و قضاوتها توسط اطرافیان، زنان را از بروز آن دچار ندامت و مجبور به کنترل خشم خود میکنند.
زنانی که خشم خود را نشان میدهند، مثلن؛ برای برابری حق خود با یک مرد تلاش میکنند، در جامعه مردسالار مورد سوءظن قرار میگیرند.
وقتی در مقابل مردی خشم خود را نشان دهند، با واکنشهای زیادی همچون بیحیا، پررو و بیچشمورو روبهرو میشوند. با این وصف، هیچزنی مایل نیست که اینچنین مورد قضاوت قرار گیرد.
جالب این است که در جامعهٔ مردسالار، اگر مردی خشم خود را بروز دهد، با برچسبهایی که به زنان نسبت داده میشوند؛ مواجه نمیشود؛ بلکه با دشنامهایی مثل: «مادربهخطا»، «حرامزاده» و «بیناموس» روبهرو میشود که باز هم شخصیّت زن را زیر سؤال میبرند.
زنان وقتی که خشمگین میشوند، به علّت خشم فکر میکنند و راه چارهای برای مقابله با آن مییابند. همین است که جامعه مردسالار از خشم زنان میترسد.
فایل صوتی مکمل نوشتهام است که حاوی توضیحات بیشتریست.
آخرین دیدگاهها