دقایق تحویل سال بود و من به سالی که گذشت فکر می‌کردم. در طول سال‌های سپری‌شده عمرم این اوّلین سالی بود که با رضایت خاطر گذراندم. وقتی در مورد روزها و ماه‌هایی که گذرانده بودم فکر می‌کردم، با رضایت خاطر از مرور آن‌ها لذّت می‌بردم. دلیلِ این حس زیبایم، نوشتن بود. سال تحویل شد و من با خود عهد بستم بیشتر از سالِ قبل تلاش کنم و همچنان مصمّم برای تحقق آرزوهایم -نویسنده‌ای خوب‌شدن- پیش بروم. تصمیم گرفتم اولویت‌هایم که نوشتن و مطالعه هستند را همچنان دنبال کنم و هیچ‌وقت از این مسیر زیبا غافل نشوم. وقتی سالی که گذشت را با کل سال‌های عمرم مقایسه کردم، اعتمادبه‌نفسم تقویت شد و احساس ارزش‌مندی زیادی کردم. به‌خودم قول دادم که برای رسیدن به اهدافم از هیچ تلاشی فروگذار نشوم.