هر روز منتظرم تا به سراغم بیایی. برای بیان درد‌دل‌ها، شادی‌ها، کارها و ایده‌هایت به من پناه‌ آوری. با آرامشِ تمام، چشم به‌راه آمدنت نشسته‌ام. وقتی به‌سراغم می‌آیی، از نرمی دستانت؛ خونم به جریان میفتد. با هیجان که مرا در دست می‌گیری، حس خوب همدلی سرمستم می‌کند. از اینکه می‌توانم باعث خلاقیت  تو شوم، مسرورم.

وقتی برای نوشتن مکنونات دلت با من شریک می‌شوی، بیشتر خوشحال می‌شوم.

این روزها که کیبورد کامپیوتر جای مرا گرفته‌ است، دلگیرم؛ دلگیر از اینکه کمتر سراغ من می‌آیی. حال که تو با منی و هنوز با من بودن برایت مهم است، خشنودم. دوست دارم در هرصورت و هرزمانی کنارت باشم.

همیشه با من دوست بمانی و برای ثبت خاطرات و لحظه‌های زندگیت از من استفاده کنی و من هم دنیایی جذاب و پر از روزهای به یادی ماندی برایت خلق کنم.